Bratysława

Bratysława to stolica i największe miasto Słowacji. Jest jedyną stolicą na świecie, która graniczy z dwoma państwami, tj. na południu z Węgrami, a na zachodzie z Austrią.

Bratysława jako stolica ma nietypowe, peryferyjne położenie, tj. usytuowana jest w południowo-zachodnich krańcach Słowacji, co nie jest dla niej korzystne, jednakże sąsiedztwo takich metropolii jak: Wiedeń (odległość około 60 km) czy Budapeszt (odległość około 195 km) rekompensuje tę lokalizację. Bratysława rozpościera się na obydwu brzegach Dunaju, u ujścia Morawy (Morava) do Dunaju (w dzielnicy Devín tworzy krótką granicę słowacko-austriacką) oraz na wzgórzach Małych Karpat (Malé Karpaty). Obejmuje także skrajne obszary, tj. południową część Niziny Zahorskiej (Záhorská nížina) i zachodnią część Niziny Naddunajskiej (Podunajská nížina). Najwyżej położonym terenem jest wzgórze – Devínska Kobyla (514 m n.p.m.), zaś najniższym – rzeka Dunaj (126 m n.p.m.).

Zwiedzanie warto zacząć od starówki. Jest niewielka, ale całkiem urokliwa. W trakcie krótkiego spaceru z pewnością odnajdziemy tu kilka zabawnych figur z brązu: o poręcz ławki opiera się jegomość w napoleońskim kapeluszu, z ulicznego kanału wynurza się zaglądając dziewczyną pod sukienki postać zwana Cumil.

Obligatoryjnie trzeba pójść na wzgórze zamkowe. Ulice bratysławskiej starówki biegną niemal pod zamkowe mury. Między zamkiem a obwarowaniami miejskimi biegnie jednak ruchliwa ulica Staromestska, pod którą prowadzą od zamku przejścia pod estakadami mostowych rozjazdów. Wśród staromiejskich uliczek najbardziej malownicze są Baštová (najwęższa w mieście) oraz Panská, przy której wznosi się najwięcej barokowych pałaców i kamienic.

Gdy Turcy zajęli Budę w 1541r., tu, na Górne Węgry jak nazywano wówczas Słowację, do Preszburga (Pressburg; nazwa Bratysława pojawiła się w 1918r.) przeniesiono węgierską stolicę. Przez blisko 200 lat, wieża położonej w centrum katedry św. Marcina była świadkiem koronacji królów. Jej prostą, czworokątną bryłę zwieńczono w XIX wieku hełmem ze złoconą trzystukilogramową repliką korony św. Stefana na złotej poduszce. Czasy największej prosperity miasta przyszły za rządów Marii Teresy, która rozbudowała zamek (chętnie w nim przebywała, bo cieszyła się poparciem Węgrów), założyła pierwszy teatr i gazetę.
Warto wybrać się i poza centrum miasta. Poznać małokarpacką drogę winną (MVC). Znajdują się przy niej około 70 winiarni.