Deravica
Deravica (2.656m npm) – najwyższy szczyt Kosowa. Do czasu powstania Kosowa w 2008r. był to najwyższy szczyt Serbii. Góra położona jest w paśmie Prokletije (Góry Przeklęte) na granicy z Albanią (nazwa albańska szczytu to Gjeravica).
Deravica i okoliczne szczyty są bardzo rzadko odwiedzane. Nie wynika to bynajmniej z trudności technicznych wejścia, a raczej z faktu, że region ten wciąż jest niestabilny politycznie i uważany za niedostępny. Do niedawna teren był zaminowany (tu rozgrywały się główne walki w wojnie z 1999r. – teren graniczny z Albanią). Droga na szczyt jest oznaczona sporadycznie, ale zachowując dużą koncentrację (wypatrując szlaku nieustannie) trasa jest do zrobienia.
Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że Deravica nie jest widoczna przez większość drogi – jej kopulasty wierzchołek ukazuje się dopiero ok 30 minut przed końcem wędrówki. My przez cały czas zastanawialiśmy się, która z okolicznych gór to właśnie TA, a i tak na koniec zostaliśmy zaskoczeni….
Ten rejon górski jest bardzo dziki. Po drodze spotkaliśmy tylko pasterzy (którzy o tej porze roku już pakowali się do zejścia na dół) oraz zbieraczy jagód (nieliczni). To oni służyli nam pomocą wskazując właściwy kierunek na Deravicę (wyblakłe oznaczenie szlaku oznaczeniem, ale chcieliśmy się upewnić).
W drodze na szczyt przez długi czas towarzyszyły nam tylko dwa młode psy rasy sarplaniniec (to rasa psów wywodząca się właśnie z tych rejonów). Pewnie zaszlibyśmy z nimi na Deravicę i pewnie zabrałyby się z nami nawet do Skopje gdyby ich właściciel nie udał się w pościg za nami w celu ich „odzyskania” (a ponieważ miał ze sobą duży karabin?! to nie oponowaliśmy – w odróżnieniu od psów, które wcale nie miały zamiaru nas opuścić).
A na wierzchołku Deravicy niespodzianka. Już podchodząc granią na szczyt wiedzieliśmy, że na górze nie będziemy sami. Z daleka słychać było okrzyki i śpiewy grupy młodych Kosowian, którzy na wysokości 2.656m npm urządzili sobie piknik: ognisko + kiełbaski + piwo + chipsy…
Informacje praktyczne:
– trasa rozpoczyna się z miejsca zwanego Koznjar (8 km od Visoki Decani) – dojazd tylko autem, szutrową drogą kiepskiej jakości
– wejście na szczyt z Koznjar zajmuje 5-6,5 godz., zejście 3,5-4 godz
– oznaczenia szlaku są, ale trzeba zachować dużą koncentrację aby się nie zgubić (w przypadku wejść wczesnoletnich gdy teren pokryty jest śniegiem znalezienie szlaku może być bardzo trudne – większość oznaczeń znajduje się na nisko położonych kamieniach)
– przed lub po zdobyciu Deravicy warto zatrzymać się by obejrzeć klasztor położony w Visoki Decani (objęty ochroną UNESCO)
10 września 2011r.
