Gontyniec

kategoria: Trasa Dla Niemowlaka czyli Wojtuś na Bezdrożach

cel: Gontyniec 192m npm

uczestnicy: Wojtuś (wiek: ok. dwa lata), mama i tata

wyposażenie: nosidełko turystyczne (LittleLife model Traveller S3)

Gontyniec (192m npm) to najwyższy szczyt Wielkopolski.

Według podań ludowych nazwa szczytu wywodzi się z czasów przedchrześcijańskich, od słowa „gontyna” – czyli od słowiańskiej budowli sakralnej.

Okolica wzniesienia cechuje się dużymi różnicami wysokości względnych, co nadaje jej prawdziwie podgórskiego charakteru. Na samym szczycie wzgórza znajduje się 34-metrowa, metalowa, przeciwpożarowa wieża obserwacyjna, zwana dostrzegalnią. To właśnie na niej zamontowana jest nowoczesna kamera wysokiej rozdzielczości, która pomaga w walce z pożarami i zaśmiecaniem lasów. Obraz z kamery jest przekazywany do punktu obserwacyjnego w Nadleśnictwie Podanin. Niestety obiekt ten nie jest dostępny dla turystów. Obok tej wysokiej wieży odnaleźć można ślady po starej wieży triangulacyjnej.

Zbocza Gontyńca, ponacinane licznymi dolinami o stromych stokach, porośnięte liściastymi lasami bukowo-dębowymi tworzą urokliwy zakątek krajobrazu zwany Szwajcarią Chodzieską. Ze względu na szczególną urodę niepowtarzalnego w tej części kraju ukształtowania terenu, okolica została wpisana w obszar chronionego krajobrazu. W zetknięciu pradoliny Noteci i polodowcowych wzgórz „Chodzieskiej Szwajcarii” powstały znaczne przewyższenia stanowiące doskonałe punkty widokowe dla turystów. Z jednego z nich, mieszczącego się na wierzchołku góry Talerz (132m n.p.m.) otwiera się rozległa panorama ukazująca wszystkie charakterystyczne cechy pejzażu Chodzieży. Widać stamtąd leżące u stóp szczytu Jezioro Miejskie z przylegającym do jego północnego brzegu miastem. Dalej rozciąga się szeroko pradolina Noteci, ograniczona dopiero morenowymi wzniesieniami Gór Morzewskich.

Miejscowością wypadową na tutejsze szlaki jest Chodzież – niewielkie miasteczko, które samo w sobie stanowi atrakcję turystyczną.

Chodzież leży w centrum Wysoczyzny Chodzieskiej, regionu który styka się z południową krawędzią pradoliny Noteci. Tutejsze wzgórza porośnięte są gęstym mieszanym lasem, który zamyka miasto w zielonym pierścieniu. U stóp pagórków rozlewają się tafle trzech polodowcowych jezior: Miejskiego Karczewnika i Strzeleckiego.

mapka regionu – szlaki poprowadzone w okolicy Chodzieży

Na Gontyniec prowadzą urozmaicone szlaki turystyczne: czerwony i żółty prowadzący z Chodzieży żółty z Oleśnicy (dociera tu autobus MPK nr 3 z chodzieskiego dworca kolejowego). Ma na naszą krótka wędrówkę wybieramy turystyczny szlak żółty. Jednak z uwagi na późną porę dnia skrócamy sobie znacznie naszą drogę. Wjeżdżamy samochodem w las na drodze nr 183 i parkujemy samochód w miejscu, gdzie szlak przecina nasza asfaltówkę.

Mają c świadomość jak blisko szczytu podjechaliśmy jest mi żal. Dla mnie wędrówka sama w sobie jest czystą przyjemnością. Spacer w lecie, wdychanie leśnego powietrza, cisza to powody dla których warto spacerować na szlaku przez cały dzień…

Nasz dzisiejszy spacer traktuję więc jako rekonesans okolicy. A ta jest naprawdę ładna – górki i wzgórki powodują, ze można się tu poczuć ja w prawdziwych górach.

Dzięki temu, że nie mamy zaplanowanej długiej trasy Wojtuś mógł na własnych nogach przejść znaczną część szlaku. Od samego początku maszerował z wielką energią. Później już niesiony w nosidełku aktywnie brał udział w wycieczce: wyszukiwał szczytu (co jakiś czas wskazywał rączką ambony łowieckie sugerując, że może to już jest ta wieża, która ma stać na szczycie).

Korzystając z faktu, ze trafiła nam się wspaniała pogoda, na szczycie Gontyniec spędziliśmy dość dużo czasu. Sam szczyt jest dość ciekawy: duży plaski teren, na którym stoi wysoka wieża przeciwpożarowa i wiata z ławeczkami dla turystów. W trakcie naszego pobytu na Gontyńcu wdrapała się tam pewna pani z psem. Od tego momentu Wojtuś ma już towarzystwo do zabawy: Wojtuś goni psa lub pies goni Wojtusia.

W czasie przerwy na posiłek opowiadam Wojtusiowi czym są znaczki namalowane farbą na drzewach. Jak się okazało nauka nie poszła w las. W drodze powrotnej Wojtuś z ochotą wypatrywał oznaczeń szlaku i wskazywał nam drogę, którędy iść.

W drodze powrotnej zajeżdżamy na obiad w okolice Trzcianki. W hotelu położonym nad Jeziorem Straduńskim Wojtuś znajduje towarzystwo kolejnego zwierzaka: kota bez ogona. Kot jest przyjacielski, ale i natarczywy. Ku radości Wojtusia nie odstępuje nas ani na krok. Idzie z nami nawet na spacer nad jezioro. A tam ku naszemu zaskoczeniu udaje mu się upolować żabę (którą zajada na naszych oczach).

Informacje Praktyczne:

– najlepszą bazą wypadową w okolice jest Chodzież

– sieć szlaków turystycznych obejmuje trasy:

CHODZIEŻ- JEZ. STRZELECKIE- GONTYNIEC 6,5 KM

Szlak znakowany, czerwony. Dla rowerzystów trudny. Ciekawy przebieg, piękne lasy.

Ze stacji kolejowej kierujemy się na południe przez przejazd kolejowy, ul. Ujską, potem w lewo ul. Strzelecką do Domu Kultury (1,0 km). Stąd początkowo szlakiem żółtym w kierunku zachodnim. Na odcinku, gdzie szlak biegnie skrajem lasu, widok na jez. Karczewnik. Ścieżką przez las obok muszli koncertowej, potem drogą do południowego krańca Jez. Strzeleckiego. Dalej ścieżką pod górę, do duktu prowadzącego w kierunku zachodnim. Pokonując siedem pagórków i siedem średnio głębokich dolinek dochodzimy na szczyt Gontyńca (6,5 km). W pewnym miejscu (4,0 km) od szlaku czerwonego odgałęzia się krótki szlak czarny, który bezdrożem po b500 m odprowadza do okazałego głazu narzutowego „Wielki Kamlot” (obwód ok. 10 m wysokość 1,6m).

CHODZIEŻ- JEZ. MIEJSKIE- RATAJE 3,5 KM

Szlak znakowany, czarny. Dla rowerzystów łatwy. Trasa spacerowa, wiodąca przez miasto i promenadą nadjeziorną.

Od stacji kolejowej idziemy na południe ul. Dworcową do przejazdu kolejowego, a następnie ul. Kościuszki do Rynku i dalej ul. Wojska Polskiego nad Jez. Miejskie (1,5km). Stąd w lewo dróżką i promenadą nadjeziorną w kierunku północnym. Po 300 m od pomostu na osi ul. Wojska Polskiego szlak przecina Bolemkę, łączącą jezioro z Notecią. Z promenady ładne widoki na wzgórza otaczające jezioro od wschodu i południa. Dalej promenadą w kierunku wschodnim, do Rataj, do kąpieliska (3,2 km), następnie do przystanku autobusowego (3,5 km).

RATAJE- WZGÓRZE 124- KARCZEWNIK- CHODZIEŻ 9,5 KM

Szlak znakowany, czarny. Dla rowerzystów trudny. Dalszy ciąg spacerowej obwodnicy Chodzieży, Wzgórza, lasy, ładne widoki.

Od przystanku autobusowego udajemy się szosą w kierunku Margonina, a następnie skręcamy w prawo (0,3 km) w ulicę wiodącą pod górę między nowymi domami jednorodzinnymi. W dalszej części droga wysadzana jest starymi drzewami m.in. jaworami i akacjami. Na skraju lasu w lewo skos do duktu leśnego, którym biegnie szlak czerwony P-15. Duktem na szczyt wzgórza 124 (2,5 km). Z niego na zachód, początkowo razem ze szlakiem czerwonym, a potem nieco bardziej na południe ścieżkami i dróżkami leśnymi, mijając stok z wyciągiem narciarskim (4,3 km) i następnie do szosy Poznań- Chodzież (5,5 km) Ze skarju lasu, gdzie szosa zaczyna schodzić do miasta, rozciąga się widok na Jez. Miejskie i przedmieścia Chodzieży. Od szosy ścieżką na zachód, do szlaku żółtego biegnącego grzbietem wzgórz. Skrajem osiedla Widok w dół do wiaduktu (7,4 km), z nim w prawo, w drogę polną biegnącą między torem kolejowym a szosą i Jez. Karczewnik. Nie przechodząc pod drugim wiaduktem, ścieżką wzdłuż torów kolejowych pod górę na północ, przez las, do Domu Kultury (8,5 km). Ostatni odcinek ulicami Strzelecką, Ujską i Dworcową do stacji kolejowej (9,5km).

CHODZIEŻ – KARCZEWNIK- GONTYNIEC 10,9 KM

Szlak znakowany żółty. Dla rowerzystów trudny. Prowadzi bardzo atrakcyjnymi lasami, wśród wzgórz i jezior. Możliwość skrótu: dojście do Karczewnika szlakiem czarnym i od wiaduktu szlakiem żółtym na Gontyniec- 6,8 km ( łącznie 8,9km).

Od stacji kolejowej idziemy ulicami Paderewskiego, Krasińskiego i Wojska Polskiego nad Jez. Miejskie. Dalej promenadą nad jeziorem do ul. Buszczaka. Nią w lewo, potem w ul. Topolową, przecinając obwodnicę Chodzieży. W prawo pod górę koło starej cegielni. Ze skarpy nad piaskownią rozciąga się panorama miasta. Dalej pod górę droga leśną, aż na grzbiet pasma wzgórz morenowych. Ze wzgórza za cegielnią ciekawy widok na zachód, na masyw Gontyńca i Jez. Karczewnik w obramowaniu wzgórz i lasów; po przeciwnej stronie widać rozłożone na półwyspie pół wdzierających się w las zabudowania fabryki porcelany. Ze wzgórza gdzie schodzą się szlaki żółty i czarny P-5, ścieżką w dół do wiaduktu kolejowego nad szosą Ryczywół- Chodzież (4,1 km). Za wiaduktem krótki odcinek szosą, a potem w lewo wzdłuż brzegów Jez. Karczewnik, obok Domu Dziecka. Dalej przez piękne lasy mieszane porastające mocno pofalowany teren, w kierunku zachodnim do leśniczówki Karczewnik (5,2 km), stąd droga w kierunku Stróżewic. Tą drogą ok 1 km i skręcamy w prawo w drogę leśną na północny- zachód. Klucząc między wzgórzami porośniętymi pięknymi lasami, przecinając asfaltową drogę leśną (8,9 km), szlak wychodzi na szczyt Gontyńca (10,9 km).

GONTYNIEC- OLEŚNICA- CHODZIEŻ 8,3 KM

Szlak znakowany, żółty. Dla rowerzystów trudny. Lasy, urokliwe pejzaże. Jeden z wariantów wycieczki na Gontyniec. Najkrótsze dojście do przystanku autobusowego ze szczytu do Oleśnicy 2,9 km.

Z Gontyńca idziemy początkowo stromo w dół, na północ, przez ładny las bukowy. Przecinamy szosę Chodzież- Czarnków (1,2 km) i drogą przez bór sosnowy dochodzimy do Oleśnicy (2,9 km). Dalej asfaltową drogą na wschód. Szlak przecina ponownie szosę Chodzież- Czarnków (4,2 km) niopodal rozwidlenia szosy od Piły. Dalej duktem równolegle do szosy Chodzież- Piła. Przed domem pomocy społecznej szlak dochodzi do szosy nr. 11, dalej wiedzie wzdłuż ul. Ujskiej do Jez. Strzeleckiego (5,8 km). Za jeziorem w prawo, na przełaj przez las, nieopodal szpitala. Na wzgórzu dochodzimy do szlaku czerwonego (6,6 km) i razem z tym szlakiem na wschód przez las do Domu Kultury (7,3 km). Stąd ulicami Strzelecką, Ujską i Dworcową do stacji kolejowej (8,3 km).

14 października 2017r.