Jagodna

kategoria: Trasa Dla Niemowlaka czyli Wojtuś na Bezdrożach

cel: Jagodna 977m npm

uczestnicy: Wojtuś (wiek: dwanaście miesięcy), mama i tata

wyposażenie: nosidełko turystyczne (Little Life model Cross Country S3)

czas: 2 godz. 10 minut

trasa: Schronisko PTTK Jagodna na Przełęczy Spalona– Jagodna 977m npm – Schronisko PTTK Jagodna (szlak niebieski)

Góry Bystrzyckie stanowią masyw górski Sudetów Środkowych. Pasmo przecina polsko-czeska granica państwowa. Większa część Gór Bystrzyckich należy jednak do Polski. Na północnym wschodzie i wschodzie Góry te sąsiadują z Kotliną Kłodzką (Sudety Wschodnie) wzdłuż obniżenia tektonicznego – Rowu Górnej Nysy Kłodzkiej. Granicą geograficzną na południowym wschodzie jest Przełęcz Międzyleska, za którą rozciąga się Masyw Śnieżnika (Sudety Wschodnie).

Trzon Gór Bystrzyckich tworzy prekambryjski masyw krystaliczny zbudowany ze skał przeobrażonych: łupków i granitognejsów. W okresie późnej kredy obszar ten został zalany przez morze,na którego dnie powstały skały osadowe: piaskowce, margle, a także lokalnie w formie buł – wapienie. Poi ponownym wypiętrzeniu w paleogenie pokrywa skał osadowych uległa intensywnemu wietrzeniu i erozji, odsłaniając starsze, ale odporniejsze na niszczenie skały krystaliczne. To właśnie z nich zbudowane są najwyższe części Gór Bystrzyckich.

Góry Bystrzyckie są intensywnie zalesione. W drzewostanie dominuje świerk (sztucznie tu wprowadzony), a z drzew liściastych buk, jawor, lipa i dąb.

Góry Bystrzyckie ciągną się na długości 37 kilometrów i dzielą się dwie części. Na północ od Bystrzycy i Przełęczy Spalonej rozciąga się zrównany grzbiet, fragmentarycznie o cechach stoiwa, ponad którym wznoszą się kopulaste i niewysokie wierzchołki. Południowa część jest bardziej urozmaicona i silniej rozczłonkowana. Tu właśnie znajduje się najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich Jagodna 977m npm (zaliczany do Korony Polski).

Do schroniska PTTK Jagodna docieramy drogą nr 389 tzw. Autostradą Sudecką. Autostrada Sudecka zaliczana jest do najbardziej atrakcyjnych widokowo dróg w Sudetach. Rozpoczyna się na przełęczy Polskie Wrota i wiedzie do Międzylesia (trasa: Duszniki Zdrój – Zieleniec – Lasówka – Przełęcz Spalona – Przełęcz nad Porębą – Różanka – Międzylesie). Najwyższy punkt 925m npm osiąga przed Zieleńcem. Z drogi otwierają się rozległe panoramy Gór Bystrzyckich, Gór Stołowych, Kotliny Kłodzkiej i Masywu Śnieżnika.

Autostrada zbudowana została przed II wojna światową i miała być częścią drogi transsudeckiej – projekt nigdy jednak nie został ukończony. Prócz znaczenia komunikacyjnego ma też istotna rolę turystyczną: wiodą tędy szlaki m.in. Główny Szlak Sudecki oraz Sudecki Szlak Konny.

Naszą podróż samochodową kończymy na Przełęczy Spalonej w pobliżu wsi Spalona. Od XIV wieku w okolicach dzisiejszej wsi Spalona wydobywano rudę żelaza. W roku 1473 po okresie długiej suszy wybuchł olbrzymi pożar, który przez sześć tygodni trawił lasy Gór Bystrzyckich. Prawdopodobnie po tym wydarzeniu użyto po raz pierwszy nazwy Spalona na określenie terenu, gdzie znajduje się obecnie wieś. W wieku XVI i XVII znajdowała się tutaj leśna huta szkła. Tereny osady należały do dóbr królewskich i zostały zakupione przez miasto Bystrzycę Kłodzką. Od tego momentu zaznacza się wyraźny rozwój wsi. W roku 1864 zbudowano nową drogę prowadzącą do Mostowic a na na przełęczy powstaje gospoda Hartmanna (czyli dzisiejsze schronisko Jagodna). W latach międzywojennych wieś staje się letniskiem a dodatkową atrakcją staje się zbudowana w roku 1938 Autostrada Sudecka. Po roku 1945 wieś w znacznym stopniu wyludniła się. Wieś pozostała miejscowością rolniczo-letniskową.

To tutaj w klimatycznym schronisku PTTK planujemy spędzić noc. Docieramy tutaj wieczorową porą. Szybko się meldujemy i kładziemy Wojtusia spać. W naszych górskich wędrówkach zbawienne okazuje się łóżeczko turystyczne Koo-di. Zajmuje mało miejsca w samochodzie, mało waży, szybko się rozkłada i poza funkcją noclegową pełni też funkcję moskitiery. To nasz niezbędnik podczas wyjazdów. Wojtuś już przyzwyczaił się do swojego podróżniczego noclegowiska i dobrze się w łóżeczku czuje. A my po uśpieniu Wojtka i zamknięciu w łóżeczku mamy wieczór dla siebie. Schodzimy do jadalni i cieszymy się schroniskową atmosferą. A schronisko Jagodna trzeba przyznać ma swój klimat (dzięki obecnym najemcom) i swoją historię…

Na Przełęczy Spalonej (788m npm) w połowie XIXw. istniała gospoda Hartmana W 1895r. na jej miejscu wzniesiono nową, z której chętnie korzystali narciarze i letnicy ze Spalonej i Mostowic. Wkrótce gospoda zaczęła pełnić rolę schroniska turystycznego. W 1927r. schronisko „Na Przełęczy Spalonej” stało się własnością Kłodzkiego Towarzystwa Górskiego (Glatzer Gebirgsverein) i działało pod nazwą „Brandbaude”. Schronisko, jedno z nielicznych na ziemi kłodzkiej, było bardzo popularne wśród turystów. W 1945r. budynek został zdewastowany i wyszabrowany. Przez kilka lat po zakończeniu wojny obiekt był użytkowany jako dom kolonijny. Pod koniec lat 40-tych XXw. Oddział Kłodzki PTT uruchomił tu schronisko „Spalona”, które w 1950r. przejął PTTK. W kolejnych dekadach schronisko było kilkakrotnie remontowane. W latach 60-tych zmieniono nazwę na „Jagodna”.

W schronisku spędzamy ciepłą noc (kaloryfery są tu ciepłe nawet latem). Rano trochę czasu nam zabiera by się zebrać i wyjść na szlak. W końcu udaje nam się to już o godz. 9.00. Było to możliwe tylko dzięki temu, że w schronisku mają fotelik do karmienia dzieci. Posadziliśmy tam Wojtka, który zapatrzony w dużego psa pozwolił nam szybko zjeść śniadanie…

Ruszamy zdobywać Jagodną – najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich. To właśnie spod schroniska prowadzi jedyny szlak na Jagodną. Trasa jest prosta i oczywista – na sam szczyt prowadzi szeroka droga, która na dobrą sprawę można pokonać nawet samochodem.

Poza oznaczeniami niebieskiego szlaku dotarcie na szczyt ułatwiają nam „flagi” znaczące trasę dla biegaczy. Tak się akurat złożyło, że przez szczyt Jagodna dziś prowadzi trasa biegu „Przez 7 Szczytów”. Idąc na szczyt mijamy się z biegaczami, którzy 80 kilometrów biegu mają ju z za sobą (a do przebiegnięcia łącznie jest 240 kilometrów).

Znaki szlaku niebieskiego z Przełęczy Spalonej prowadzą duktem leśnym, przez szczyt Sasina. Na wierzchołek Jagodnej idziemy cały czas w lesie – dominuje świerk, ale są tu też drzewa liściaste i modrzew. Gdzieniegdzie kwitną różowe kwiatki. Na ich urok Wojtuś jest jednak obojętny – szybko zasypia nam na plecach i właściwie przez większość trasy śpi.

Na szlaku mijamy kilka drewnianych ambon. Jedna z nich stoi też na szczycie Jagodnej (977m npm). I właściwie mało brakowało a sam szczyt byśmy przeszli niezauważenie. Najwyższy punkt Jagodnej nas zaskoczył, bo pojawił się całkiem nie spodziewanie, w zasadzie gdyby nie tabliczka na ambonie to można by przejść obok.

Szczyt Jagodna jest dość mało wyrazisty. Nie ma też z niego powalających widoków. Zachodnie stoki szczytu Jagodna łagodnie opadają ku dolinie Dzikiej Orlicy, wschodnie stoki są bardziej strome. Przed wojną na szczycie była wieża widokowa, dzisiaj fragmentaryczne widoki rozpościerają się tylko z miejsc, gdzie powstały wiatrołomy. Zerkając w kierunku wschodnim, można dostrzec Masyw Śnieżnika i Kotlinę Kłodzką, a na zachodzie pasmo Gór Orlickich.

Nasz niebieski szlak dalej prowadzi na południe na Przełęcz nad Porębą (ok 1 godzina), ale my wracamy do naszego schroniska ta sama drogą.

Informacje Praktyczne: