Kraków
Kraków, w którym mieszkałam ponad 4 lata ma dla mnie wiele twarzy. Od mocno turystycznego Starego Miasta, przez magiczny Kazimierz, po bardzo zaskakującą Nową Hutę. Warto też zajrzeć w ukryte zakamarki z dala od centrum – znajdziecie tam prawdziwe perełki historyczne i architektoniczne.
Stare Miasto
Klasyczne zwiedzanie miasta często kończy się na zwiedzaniu centrum miasta. Cóż, nie da się tego pominąć, by poznać prawdziwy Kraków.
Kazimierz
Miasto powołała do życia w 1335r. król Kazimierz Wielki. Chciał w ten sposób dać schronienie swojej żydowskiej kochance, której obecność oburzyła krakowian. Piękna Esterka urodziła władcy dwie córki, ale romans nie skończył się dobrze. Kazimierz nie potrafił być wierny, a kobieta z żalu wyskoczyła przez okno. Ich związek symbolicznie przetrwał do dziś. Miastu nadano imię króla, a jednej z jego najważniejszych ulic- Estery. W XVw. Do Kazimierza masowo emigrowali krakowscy i europejscy Żydzi, wypędzeni z Niemiec i Hiszpanii. W 1800r. Austriacy włączyli miasteczko do Krakowa. Do wybuchu II wojny światowej mieszkała tu większość krakowskich Żydów.
Synagoga Remuh. Piękna renesansowa świątynia powstała w 1557r. To jedyna w Krakowie synagoga, której regularnie odbywają się nabożeństwa. Nazwę zawdzięcza rabinowi Mojżeszowi Isserlesowi (1525 – 1572) zwanemu Remuh. Był słynnym talmudystą i redaktorem krakowskiej jesziwy, którą nie tylko założył, ale także rozsławił na świecie. Dziś do jego grobu pielgrzymują Żydzi z całego świata.
Synagoga Stara – najstarsza w Krakowie.
Ulica Szeroka – najszersza ulica w Krakowie. Kiedyś stały tu jatki rzeźnicze i kramy sukienników, a przy zamykającej plac Starej Synagodze urzędował kahał (zarząd gminy) i sąd żydowski. Dziś mnóstwo tu stylowych restauracji i hoteli. Tutaj urodziła się potentatka kosmetykowa Helena Rubinstein. Osiadły na Kazimierzu chemik stworzył recepturę kremu, którym emigrantka oczarowała kobiety na całym świecie.
Nowa Huta
Przedziwna zbudowana na planie wachlarza dzielnica, łącząca w sobie cechy „miasta idealnego i miasta ogrodu” z idealnie symetrycznymi ulicami (zaprojektowanymi przez Tadeusza Ptaszyckiego) i budynkami, których ozdobne elementy nawiązują do wszystkich możliwych epok od renesansu przez barok po klasycyzm i modernizm jest, zachwycającą perełką i swoistym kuriozum. W 2004r. dzielnica została wpisana na listę zabytków. Miejsca / obiekty, z których najbardziej słynie dzielnica to: Plac Centralny im Ronalda Regana, Aleja Róż obok Teatru Ludowego, Kino Świat, Huta im. Tadeusza Sendzimira (kiedyś im Lenina)
Stylizowane na renesansowe i barokowe włoskie pałace budynki centrum administracyjnego. Wzniesiono je w latach 1951-1955. Miejscowi nazywają je Pałacem Dożów albo Watykanem
Monumentalne budowle z pilastrami, attykami oraz podcieniami otaczającymi pałac. Biegnie z niego pięć promieniście rozchodzących się szerokich alei. Osiedla wokół placu były starannie przemyślane. Każde z nich to jakby osobne miasteczko ze szkołami, punktami usługowymi, sklepami.
Z dala od centrum i utartych szlaków
