Machico

„Dojrzeliśmy ląd pokryty gęstym lasem od szczytów wzgórz aż po morze. Góry zanurzone były w gęstej mgle. Dojrzeliśmy wielką zatokę…”. Tymi słowami XVI-wieczny kronikarz opisał moment przybycia w 1420r. Joăo Goncalvesa Zarco i Tristăo Vaz Teixeira do zatoki, nad którą dziś znajduje się Machico (miejsce, gdzie wylądowali oznaczone jest pamiątkową tablicą). W latach 1440-1496 miejscowość funkcjonowała jako główne miasto wschodniej części wyspy. Przyglądając się urokliwemu miasteczku, aż trudno uwierzyć, że początkowo to ono było stolicą Madery, a potem siedzibą jednego z jej zarządców, Tristăo Vaz Teixeiry. Według jednej z miejscowych legend nazwa miejscowości nawiązuje do Roberta Machima – angielskiego rycerza, który przybył na wyspę wraz ze swoją wyżej urodzoną ukochaną, uciekając przed gniewem jej rodziny.

Obecnie jest tętniącym życiem ośrodkiem z pięknym historycznym centrum i ze sztuczną, ale złotożółtą piaszczystą plażą, która szybko stała się największą atrakcją miejscowości.

Machico podzielone jest na dwie części przez Ribeira de Machico, rzekę płynącą wąską doliną za miastem do ujścia do oceanu. Na zachód od niej znajduje się centralny Plac Miejski. Z kolei przekraczając rzekę w kierunku wschodnim, dochodzi się do dawnej dzielnicy rybackiej, zdominowanej dziś przez nowoczesną marinę z licznymi barami i restauracjami oraz przede wszystkim ze złotożółtą piaszczystą plażą. Wprawdzie plaża jest długa tylko na 0,5 kilometra, ale jak na maderskie warunki to naprawdę dużo. Oczywiście w większości jest kamienista, jednak jej część kusi czystym i żółtym piaskiem. Piasek tak jak w Calhecie jest wprawdzie importowany, ale nie ma to większego znaczenia, kiedy można w końcu przez chwilę się poopalać.

Po drugiej stronie rzeki, w samym sercu Machico znajduje się trójkątny Plac Miejski. Po jego południowej stronie góruje ratusz z lat 20. XX wieku, natomiast nad częścią północną dominuje kościół Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Między nimi,  w cieniu ogromnych platanów stoi posąg Tristăo Vaz Teixeira z lat 30-stych XX wieku, upamiętniający pierwszego gubernatora wschodniej Madery rządzącego od 1425 roku. Wejście do skromnego kościoła z XV wieku prowadzi przez gotycki portal centralny z czerwonego bazaltu lub mniejszy portal południowy. Drewniany barokowy ołtarz główny pokryty płatkami złota zaliczany jest do arcydzieł sztuki rzeźbiarskiej. Kilkuczęściowy ołtarz wznosi się aż do tabernakulum zwieńczonego figurą Najświętszej Maryi Panny – darem króla Manuela I, który ufundował także trzy smukłe marmurowe kolumny podporowe południowego portalu. Spacer z głównego placu na południe prowadzi w dół wybrukowaną kocimi łbami uliczką. W ten sposób dochodzi się do Fortu Matki Bożej Nieustającej Pomocy, pochodzącego z 1706r. Twierdza miała chronić Machico przed napadami piratów. Przechadzając się po centrum trudno jej nie zauważyć – pomalowaną ją bowiem na zwracający uwagę żółty kolor.

Informacje Praktyczne:

– 24 kilometrów na wschód od Funchal – samochodem z Funchal jedzie się ok 30 minut; najwięcej miejsc parkingowych jest w pobliżu plaży i mariny

– dojazd z Funchal autobusem nr 20, 53 i 113 firmy SAM

19 sierpnia 2016r.