Maglic
Maglic (2.386m npm) – najwyższy szczyt Bośni i Hercegowiny zlokalizowany na terenie autonomicznej Republiki Serbskiej na granicy z Czarnogórą. Góra położona jest na terenie Parku Narodowego Sutjeska obejmującego część Gór Dynarskich porośniętych jednym z ostatnich fragmentów lasu pierwotnego w Europie (Perućica).
Na Maglic wybraliśmy się pod koniec września – zwykle ta pora to piękny czas by jechać w góry (liście borówki w kolorze czerwonym), ale jest też ryzyko związane z pogodą (mniej pewną o tej porze roku). I tak nam się niestety to ryzyko ziściło. Gdy szliśmy na Maglic było zimno, pochmurno i bardzo wietrznie. Może właśnie z tego powodu na szczyt zaszliśmy w ekspresowym tempie – w ciągu 1,5 godziny od miejsca gdzie zostawiliśmy samochód (ok. 12 km powyżej Tjentiste).
Dużo słyszałam o pięknie gór na terenie Parku Narodowego Stujeska – niestety nie było nam dane odkryć ich uroku w 100%. Większość czasu ponad nami (a czasami przez nas) przewalały się gęste / ciemnie chmury zasłaniając widoki.
Droga na szczyt Maglic nie sprawia problemów. Szlak jest oznakowany (biało – czerwone kółka), ścieżka raczej mocno wydreptana. W przypadku trudniejszych warunków atmosferycznych (deszcz, śnieg) pomocą mogą służyć metalowe linki rozwieszone w kilku miejscach.
Urokliwy jest też sam wierzchołek – zdecydowanie jest najbardziej zadbanym / najładniej zagospodarowanym szczytem z całej naszej Korony Bałkanów. Szczyt oznaczony jest pomalowanym w kolorach Serbii kamieniem, do którego zatknięta jest metalowa serbska flaga (obraca się na wietrze). Nieopodal znajduje się skrzynia z zeszytem, w którym można dokonać pamiątkowego wpisu oraz ….. tablica z portretem Tito i symbolem komunistycznej Jugosławii. Fajny klimat. Niestety nie pozostaliśmy na wierzchołku zbyt długo – bojąc się deszczu chcieliśmy jak najszybciej znaleźć się na dole.
Zjeżdżając kiepskiej jakości drogą do Tjentiste warto zatrzymać się by zobaczyć (niestety z daaaaleka) Wodospad Skakavac.
We wsi Tjentiste znajduje się chyba najważniejszy / najbardziej czczony pomnik czasów Tito. Tutaj przyjeżdżała każda wycieczka szkolna z terytorium całej Jugosławii. Ten typowo komunistyczny pomnik upamiętnia jedną z najważniejszych dla Jugosłowian bitew z czasów II Wojny Światowej. W dolinach Tjentiste doszło do największej potyczki między jugosłowiańskimi partyzantami (w których szeregach walczył Tito) a nazistami.
Obecnie pomnik znajduje się w opłakanym stanie – wieś Tjentiste, która za czasów świetności musiała zagospodarować setki turystów dziennie, dziś świeci pustkami. Nikt już nie przyjeżdża tu by złożyć kwiaty przed sławnym pomnikiem…
Informacje dodatkowe:
– szlak na Maglic rozpoczyna się we wsi Tjentiste (przy drodze Foca – Trebinje); samochodem można podjechać kolejne 12 km (droga szutrowa bardzo złej jakości) skąd na szczyt Maglic można dojść w 1,5 – 3 godziny
– na drodze szutrowej powyżej wsi Tjentiste została od nas pobrana opłata za wstęp do Parku Narodowego Sutjeska – 5 EUR / os (w internecie nie znalazłam żadnych informacji o płatnym wstępie do Parku; znajomi, którzy miesiąc wcześniej byli na Maglic wspominali o opłacie 2,5 EUR / os – opłaty tej jednak ostatecznie nie uiścili; w tej sytuacji wydaje mi się, że my zostaliśmy po prostu naciągnięci…)
– pomnik bitwy z II Wojny Światowej widoczny jest z głównej drogi przebiegającej przez wieś; dostęp do pomnika jest nieograniczony
28 września 2011r.
