w ogrodzie botanicznym…

Jak do tej pory maj traktuje nas w tym roku deszczową pogodą. W pochmurne i zmienne pogodowo dni nie planuję dalekich wypadów w Polskę, a raczej staram się wyszukiwać atrakcje niedaleko domu.

Tym razem, wraz z Jackiem, udaję się na poszukiwanie dzikiej i egzotycznej przyrody w centrum „wielkiego miasta”. Ruszamy do ogrodu botanicznego w Poznaniu.

Poznański ogród botaniczny jest placówką naukowo-dydaktyczną Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na powierzchni 22 ha zgromadzona jest kolekcja ponad 7.000 gatunków i odmian roślin z niemal wszystkich stref klimatyczno-roślinnych Ziemi.

Zalążkiem dzisiejszego ogrodu był Szkolny Ogród Botaniczny, który powstał w latach 1922–1925 z inicjatywy profesora Uniwersytetu Poznańskiego Rudolfa Boettnera. Uroczyste otwarcie Ogrodu nastąpiło w 1925r. przez prezydenta Rzeczypospolitej Stanisława Wojciechowskiego. Pierwszym dyrektorem placówki został Boettner, od 1923r. Ogrodem kierował prof. Adam Wodziczko.

W latach 1939–1945 ogrodem zarządzali niemieccy profesorowie E. Spohr i H. Walter. Zostały wstrzymane prace nad rozbudową, a nawet projektowano jego likwidację. Po wojnie, do 1949r., ogrodem opiekowała się Państwowa Szkoła Ogrodnictwa. Ponieważ władze miasta nie brały udziału w utrzymaniu placówki, szkoła zrzekła się ogrodu. W związku z tym 12 grudnia 1949r. instytucja została przejęta przez Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytetu Poznańskiego, otrzymując nową nazwę – Ogród Botaniczny Uniwersytetu Poznańskiego, a od 24 grudnia 1955r. – Ogród Botaniczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ogród stał się wówczas uniwersyteckim zakładem naukowo-dydaktycznym z własnym budżetem i kadrą naukowo-techniczną.

8 stycznia 1975r. ogród został wpisany do rejestru zabytków.

Obecnie w Ogrodzie, który pełni też funkcję ogólnie dostępnego parku, odbywają się zajęcia dla studentów wydziałów: biologii oraz nauk geograficznych i geologicznych UAM, a także Uniwersytetu Przyrodniczego i Politechniki.

W trakcie naszego krótkiego spaceru po Ogrodzie napotkaliśmy zaskakująco wiele atrakcji…

Uwagę naszą od razu zwróciła przepiękna rzeźba baletnicy. Ta fontanna znajduje się w ogrodzie francuskim i ma kształt tancerki zatrzymanej w pozie z Jeziora łabędziego, której suknię tworzy tryskająca woda. Fontanna zaprojektowana została przez artystę plastyka Małgorzatę Węcławską, absolwentkę Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Na terenie ogrodu znajduje się też wiele eratyków, ale największym z nich (130 ton)pochodzi z Jarosławska (Pomorze Zachodnie). Głaz przybył tam 14 tysięcy lat temu, podczas ostatniego zlodowacenia z terenu Skandynawii. Przygotowania do transportu do Poznania trwały trzy miesiące, a droga głazu do Poznania – pięć dni. Głaz został ulokowany w Ogrodzie 5 października 1994r.

Jednak największą dla mnie frajdą było obserwowanie mieszkającej na terenie Ogrodów żywej przyrody: uroczych zielonych żab i dumnie pozujących żółwi. Po prostu oszalałam na ich widok. Czając się na czworakach w zaroślach wzbudzałam zainteresowanie pięciolatka, który z tatusiem obserwował te zwierzaki.

Informacje Praktyczne:

– ogród botaniczny w Poznaniu usytuowany jest na Ogrodach (ta dzielnica Poznania swoją nazwę zawdzięcza właśnie Ogrodowi Botanicznemu)

– ogród botaniczny otwarty jest w sezonie wiosna- jesień (zimą ogród jest zamknięty): 1.05.- 31.08. w godzinach 9.00-20.00, 1-25.10. w godzinach 9.00-18.00, 25.30.10 w godzinach 9.00 – 17.00

– wstęp do ogrodu jest bezpłatny

11 maja 2014r.