Pik Lenina 2010r.
Góry Pamir położone są w południowo-wschodnim Kirgistanie, w Gornobadachszajskim Okręgu Autonomicznym, na granicy z Chinami i Afganistanem. Ich najwyższym szczytem jest Pik Komunizma (7495 m n.p.m.). W górach jest około 7 tyś. lodowców, których łączna powierzchnia sięga 7515 km kw.
Pik Lenina – wysokość 7.134 m npm to drugi co do wysokości szczyt w górach Pamiru. Do czasu rozpadu Związku Radzieckiego był drugim co do wysokości szczytem radzieckiego Pamiru i trzecim w ogóle szczytem ZSRR.
Pik Lenina leży w północno-wschodnim Pamirze, nazywanym Zaałtajskim. Od Ałtaju oddziela go rzeka Kazył-Su. Główne pasmo ma długość 150 km. Pik Lenina został odkryty dla alpinistów dopiero w 1871 roku. Pierwsze poważne badania regionu przeprowadzono w 1928 roku, pod patronatem Akademii Nauk ZSRR. To właśnie alpinistom niemieckim wchodzącym w skład tej ekspedycji jako pierwszym udało się zdobyć szczyt. Było to 28.06.1928 roku. Szczyt osiągnięto wschodnią granią, z przeł. Krylenki. Pierwsi Rosjanie zdobyli górę w 1934 r. K. Czernucha, W. Abałakow, I. Lykin weszli na szczyt północną ścianą, wzdłuż skał Lipkina. Obecnie na Piku Lenina jest 16 różnych dróg (9 z południa, 7 z północy) i żadna nie ma wyceny poniżej 5A.
Aby wejść na Pik Lenina, nie wystarczy tylko dobre przygotowanie i dobra aklimatyzacja. Pamir słynie z bardzo niestabilnej pogody – trzeba dysponować zapasem czasu, który pozwoli przeczekać załamania pogody trwające latem nawet dwa tygodnie. Kłopoty z pogodą były przyczyną wielu niepowodzeń i tragedii na tej górze, dlatego ciągła łączność z bazą i komunikaty meteo to bardzo istotny element akcji górskiej.
Podróż odbyłyśmy w kilku etapach. Z Warszawy do Biszkeku samolotem, dalej lądem do Osz, a następnie na Ługową Polanę, gdzie stanęła nasza baza (ok. 3800 m n.p.m.). Potem było już tylko zakładanie obozów, do których musiałyśmy przetransportować cały nasz ekwipunek. Pierwszy z nich stanął na 4200 m n.p.m., na morenie lodowca, pod północną ścianą Piku Lenina. Dojście tam z bazy, przez przeł. Puteszestwienników, zajmuje 6-8 h. Dalej droga wchodzi na ścianę i wznosi się do 4880 m n.p.m. Tu skręca na północny-zachód i wiedzie w tym kierunku do wysokości 5300 m n.p.m. Następnie opada, osiągając miejsce obozu drugiego (5200 m n.p.m.). Pokonanie tego odcinka zajmuje 6-8 h. Obóz leży u stóp grani, którą osiąga się w punkcie 5800 m n.p.m. i nią dalej będziemy kierować się na Pik Razdielnaja (6148 m n.p.m.). Z tym szczytem, na małej przełączce leży obóz trzeci. Stąd po zachodniej grani Piku Lenina, wznosi się długa na 7 km, droga na szczyt. Czas przejścia – 10 h. Na samej grani często wieją potężne wiatry, które czynią wejście na szczyt niemożliwym.
17.07.-8.08.2010r.
