Ponta de Săo Lourenco
Nasz pobyt na Maderze dobiega końca. Postanowiliśmy na zakończenie zostawić sobie krótki, ale bardzo ciekawy trekking na półwyspie Ponta de Sao Lourenco (św. Wawrzyńca).
Półwysep św. Wawrzyńca jest najdalej na wschód wysuniętą częścią wyspy. Można tu podziwiać surową dzikość nienaruszonej natury: cudowne krajobrazy z urwistymi nadbrzeżnymi klifami pociętymi głębokimi szczelinami.
Dojazd na Półwysep nie jest skomplikowany – jadąc wzdłuż wybrzeża Półwysep cały czas jest widoczny przed nami. Bez problemu dojeżdżamy do Canical gdzie zlokalizowany jest duży parking. Na parkingu rozpoczyna się szlak turystyczny prowadzący przez Półwysep. Zagubić się nie sposób bowiem trasa jest dobrze poprowadzona (ułożone płyty kamienne, asekuracyjne łańcuchy, drewniane pomosty lub metalowe schody znaczą szlak). Gdy ruszam jest już dość późno – ok godz 14.00. O tej godzinie wszyscy na szlaku wracają już na parking. Idę więc pod prąd całego ruchu turystycznego…
Wędruje się tu przez popielato – szare pustkowie, porośnięte gdzieniegdzie porostami, wysuszonymi trawami i rachitycznymi krzaczkami. Przed oczami cały czas mam wspaniałe widoki na ocean, czarne klify przylądka oraz wyspę Porto Santo. Skały przylądka wznoszą się na wysokość 180 m nad poziom wody i spadają do niej poszarpaną przepaścią. Ścieżka wije się prowadząc raz w górę, raz w dół. Co chwilę zmieniają się krajobrazy – czuję się niczym w górach: co zakręt to inne spojrzenie na otoczenie. Gleba nabiera różnych barw od ochry do brunatnego. Sama ścieżka też jest ciekawa i urozmaicona.
Na skraj przylądka i oderwane od niego wyspy nie można niestety dojść ze względu na utworzony tam rezerwat ptasi.
Drogę powrotną pokonuję tą samą trasą.
Gdy po około trzech godzinach wracam na parking, czekają już tam na mnie tatuś z Wojtusiem. Wojtuś nie za bardzo pociągały piękne widoki. Ucieszył się za to z widoku mamy…
Informacje Praktyczne:
– dojazd autobusem SAM nr 113 do Baia d’Abra, ok 32 kilometry na wschód od Funchal
– dojazd samochodem: z Canical jedzie się do ronda (ok 5 kilometrów), droga z lewej strony prowadzi do punktu widokowego (miradouro), udając się dalej w kierunku wschodnim dojeżdżamy po ok 1 kilometrze do parkingu
– szlak wędrowny wiedzie do najbardziej na wschód wysuniętego krańca wyspy – długość ok 2 kilometry; wstęp bezpłatny
19 czerwca 2016r.
