Rabacal
Wycieczka wzdłóż lewad jest punktem obowiązkowym podczas pobytu na Maderze. Lewady to na Maderze atrakcja sama w sobie…
Madera ma unikatowy system nawadniający, który pozwala dostarczyć wodę z obfitującej w opady północy wyspy na bardziej suche, słoneczne południe. Woda zebrana w zbiornikach i jeziorach lub odprowadzana kanałami ze źródeł zasila sieć levadas. Tymi wąskimi kanałami woda dociera do odległych plantacji bananów, winnic i sadów wokół całej wyspy. Portugalskie słowo levada pochodzi od czasownika levar, który na polski można tłumaczyć jako „nieść”. Łączna długość kanałów wynosi ponad 2000 kilometrów. Budowę kanałów zainicjowano niemal od razu po rozpoczęciu kolonizacji wyspy. Niektóre z nich pochodzą z XVIw. Wzdłuż lewad budowano esplanadas, czyli wąskie ścieżki umożliwiające utrzymanie kanałów w odpowiednim stanie. Zadbanymi ścieżkami wzdłuż levadas wiodą piesze szlaki do niedostępnych zwykłymi drogami zakątków Madery. Dziś korzystają więc z nich nie tylko miejscowi konserwatorzy, ale także turyści.
Aby zobaczyć jedne z najpiękniejszych lewad udaliśmy się do miejsca zwanego Rabacal.
Rabacal położone jest w sercu niezwykłej krainy zwanej Paul da Serra.
Paul da Serra (dosłownie „górskie wrzosowisko”) to bagnisty płaskowyż o długości 17 km i szerokości 6km. Równina silnie kontrastuje z górami, które zajmują większość obszaru Madery. Rozciąga się na powierzchni 102 kilometrów kwadratowych i odgrywa ważną rolę w zaopatrzeniu wyspy w wodę. Jego porowate skały nasiąkają podczas deszczu niczym gąbka. Woda płynie albo potokami, albo niezliczonymi lewadami (levadas) poprowadzonymi stąd w doliny.
W osadzie Rabacal widzieliśmy w zasadzie jeden dom (w dodatku zamknięty). Nazwa miejsca oznacza nienaruszony. Zachwyt wywołuje cudowna okolica, zalesiony krajobraz, w którym idealnie komponują się stare lasy wawrzynowe i wrzosowiska.
W Rabacal biorą początek dwa, jednakowo malownicze szlaki piesze. Mimo późnej pory, postanowiliśmy przejść się obiema trasami. Z parkingu drogą w dół pokonujemy 1,8 kilometra i dochodzimy do opustoszałego domku. W pobliżu tego miejsca szlaki się rozgałęziają. Najpierw obieramy kierunek na wodospad Risco. To łatwy i niedługi spacer. Na dobrą sprawę szlak ten można pokonać nawet wózkiem dziecięcym. Droga jest raczej oczywista i w dodatku dobrze oznaczona kierunkowskazami. Idzie się cały czas wzdłuż kanału nawadniającego zwanego na Maderze levada.
Dojście do wodospadu Risco nie zajmuje nam więcej niż pół godziny. Wodospad Risco to wielka kaskada wody, która spada ze skały w zieloną czeluść doliny Risco. Piękny widok. Jednak na mnie niezapomniane wrażenie zrobiło zupełnie inne zjawisko. Zjawiskowy mały ptaszek, który zupełnie nie bojąc się mnie skusił się na okruszki w mojej dłoni. Było to niezwykłe spotkanie. Małe pazurki uczepione mojej dłoni, oczka wpatrzone to we mnie to w chlebek w mojej dłoni. Wspaniałe. Takie spotkania z naturą to dla mnie przeogromna radość. I pewnie było to możliwe tylko dlatego, że z racji późnej pory byliśmy przy wodospadzie zupełnie sami.
Z powrotem wracamy tą samą trasą do punktu skrzyżowania szlaków. Do miejsca zwanego Vinte e Cinco Fontes (lub po prostu 25 Fontes – czyli 25 źródeł) mamy do pokonania 2,5 km w jedną stronę. To już trudniejsza trasa. Są strome podejścia, schody, mostki i nierówny teren. Tutaj już nie dalibyśmy rady przejechać wózkiem dziecięcym. Jak na poprzedniej trasie – idzie się wzdłuż lewady. Ścieżka wzdłuż levadas bywają bardzo wąskie i miejscami są śliskie. Są odcinki gdy ścieżka ma jedynie 30 cm szerokości, ale kanał sięga do pasa więc można się przytrzymać.
W końcu dochodzimy do celu. 25 Fontes to ustronne pełne mchów i paproci miejsce, gdzie obok kaskady głównego wodospadu woda opada wieloma mniejszymi. Czujemy się jak w tropikalnym Edenie…
Informacje Praktyczne:
– Rabacal usytuowane jest ok 60 km na północny zachód od Funchal
– dojazd: możliwy tylko samochodem; z Funchal najpierw drogą VR1, przed Ribeira Brava odbijamy na północ drogą VR4 i za drogowskazami wspinamy się drogą 104 na Przełęcz Encumeada, na Przełęczy odbijamy drogą 105 na zachód (w lewo) na płaskowyż Paul da Serra
– w Rabacal brak infrastruktury gastronomicznej
– oba szlaki można połączyć w pętlę długości ok 10 km, której przejście zajmuje ok 3 godziny. W punkcie początkowym obu szlaków znajduje się bezpłatny parking
17 czerwca 2016r.
