Torres del Paine

Bezkresna Patagonia to w ponad dziewięćdziesięciu procentach płaskie, porośnięte ostrymi trawami, nieprzyjazne pustkowia. Ale im bliżej krańca świata, za którymi czekają już tylko9 lód i pingwiny, tym mocniej ziemia zaczyna się piętrzyć. Z pustkowia zaczynają wyrastać oszałamiające skaliste góry, pomiędzy które wrzynają się potężne lodowce, a zimne arktyczne jeziora nie ustępują urodą tropikalnym lagunom.

Nie jest to region łatwy do zwiedzania, głównie ze względu na ekstremalne i nieprzewidywalne warunki pogodowe. Ale widoki jakie oferuje Torres del Paine, wynagradzają wszelkie niedogodności.

Torres del Paine czyli Błękitne Wieże to podobno najpiękniejszy Park Narodowy w Ameryce Południowej. Według mnie – na pewno najbardziej zatłoczony…

Swą nazwę Park zaczerpnął od wizytówki tych okolic – trzech potężnych iglic strzelających w niebo na wysokość blisko 3.000m npm. Etymologia nazwy nie jest jednak do końca jasna. „Torres” to po hiszpańsku „wieże”, jednak „paine” jest słowem owianym tajemnicą.

Do Torres del Paine docieramy autobusem z oddalonego o 150 km Puerto Natales – małej, ale miłej mieściny znajdującej się nad jednym z tysięcy przecinających chilijską Patagonię fiordów. Przy wjeździe do Parku, koło siedziby strażników, każdy z pasażerów musi wysiąść i opłacić wstęp.

Dla chętnych możliwe są dwa warianty trekkingu: 4-dniowa zwala trasą „W” oraz 7-dniowa zwana „O”. Obie rozpoczynają się od schroniska Grey, do którego można przypłynąć łodzią. Wersja krótsza uwzględnia główne atrakcje Parku: słynne turnie Torres del Paine, masyw Cuernos del Paine i pełne gór lodowych jezioro Grey.

My wybraliśmy wariant najdłuższy dzięki czemu poznaliśmy też spokojne, rzadko odwiedzane zaułki Parku. Park Narodowy Torres dla Paine to zapierające dech w piersiach krajobrazy – więc po co się spieszyć?

Informacje Praktyczne:

– Park znajduje się w południowej części Patagonii w Chile

– dojazd: z Puerto Natales dwa razy dziennie kursują autobusy (cena 8.000 pesos tj ok 17 USD)

– obszar partu to ok 2,5 tys km2

– najlepsza pododa (i najwięcej turystów) będzie latem czyli w okresie grudzień-luty; zimą park zamiera, choć formalnie jest otwarty

– nocleg: kampingi (niektóre darmowe, inne płatne 8-9 USD / os), schroniska (ok 40 USD/ os), eleganckie hotele (od 150 USD / os)

grudzień 2008r.