Zakrzewo

Wieś Zakrzewo położona jest w gminie Kłecko, ok. 20 km na północny zachód od Gniezna. Wieś jest malowniczo usytuowana koło rzeki Wełnianki.

Zakrzewo ma długą historię – już w XVIw. odnotowano wieś w kronikach.

W 1750 roku Zakrzewo przeszło we władanie rodu Węsierskich herbu Belina. Pierwszym właścicielem był Kazimierz sędzia ziemski tucholski. Po nim ziemię zakrzewską odziedziczył syn Mikołaj, stolnik gnieźnieński, a następnie syn jego Wincenty.

Ważną osobą w historii Zakrzewa był członek rodziny Węsierskich: Albin hr. Belina – Węsierski urodzony 12 kwietnia 1812 roku w Zakrzewie. Z powodzeniem można go określić mianem pozytywistycznego bohatera pracy organicznej. Był dobrym gospodarzem. Dużo podróżował, a doświadczenia agrarne, szczególnie z Francji, przenosił na rodzimy grunt. Gospodarstwo hodowlane i rolne pozostawił na bardzo wysokim poziomie. Brał czynny udział w życiu politycznym, walczył w Powstaniu Listopadowym. Pasjonował się historią i archeologią. Powodowany patriotyzmem i umiłowaniem Ojczyzny wykupił w 1856 roku od rządu pruskiego Ostrów Lednicki, aby uchronić go przed zniszczeniem. On także zadecydował o wzniesieniu zespołu pałacowego w Zakrzewie.

„Ostatnim właścicielem klucza majątku Zakrzewo z rodziny Węsierskich- była najmłodsza córka hr. Albina Węsierskiego – Józefa ur. 6 października 1855 r., która po śmierci ojca, 22 listopada 1876 r. w Zakrzewie, jako dziedziczka tego majątku, poślubiła Juliana Brzeskiego herbu Oksza właściciela majątku Krotoszyn. Dopiero dwa lata po ślubie, czyli w sierpniu 1878 r. małżonkowie sprzedali Zakrzewo i inne majątki wniesione do majątku małżeńskiego przez Józefę z hr. Węsierskich Brzeską. Zakrzewo nabył Wiktor Chełmicki” (dane nadesłane mailowo do mnie bezpośrednio przez Panią Marię Joannę Franciszkę Pągowską – prawnuczkę Albina Węsierskiego i wnuczkę Józefy Węsierskiej).

Do 1940 roku w majątku mieszkał jego syn Wiktora Chełmickiego: Stanisław. Podczas II wojny światowej dobra zakrzewskie zajęli Niemcy. W okresie powojennym w pałacu organizowane były m.in. kolonie letnie przez zakłady HCP w Poznaniu.

Od 1978 roku majątkiem w Zakrzewie gospodarowało Państwowe Gospodarstwo Rolne w Rybnie Wielkim, które rozpoczęło prace remontowe doprowadzonego prawie do ruiny pałacu. Od 1990r. pałac jest własnością prywatną, jednego z większych banków działających w Polsce. Bank utworzył tu pięknie zadbany kompleks hotelowo-szkoleniowy. Przeprowadzone tu prace remontowe  i konserwatorskie sprawiły, że zakrzewska rezydencja stała się jednym z piękniejszych pałaców w Wielkopolsce.

Zespół pałacowy składa się z pałacu otoczonego dużym parkiem krajobrazowym. Pałac neorenesansowy zbudowany w stylu francuskim z 1867 roku. Budynek założony na rzucie prostokąta z dwoma przylegającymi pawilonami. Korpus główny pałacu dwukondygnacyjny, jedno piętro schowane w dachu. W środkowej części elewacji frontowej znajdują się cztery kolumny zakończone jońskimi kapitelami. Elewacje są ozdobione bogatym detalem architektonicznym. Nad oknem, w środkowej połaci dachu, znajduje się kartusz z herbem Belina Węsierskich. Natomiast na balustradzie balkonu I piętra hrabiowska korona Węsierskich. We wnętrzach zachowała się dawna stolarka, posadzki i bardzo bogate sztukaterie.