Skały Teplickie

Czeski fragment Gór Stołowych (Broumovska Vrchovina). Cały system urbanistyczny wyrzeźbiony w piaskowcach jest wspólnym dziełem wody, mrozu i wiatru

Szlak okrężny w Skałach Teplickich ma długość 5,9 kilometra i prowadzi szlakiem niebieskim. Po drodze jest 15 tablic ścieżki dydaktycznej, które zwierają informacje z historii odkrywania Skał, ciekawostki ze świata zwierząt i roślin oraz liczne fotografie i ilustracje.

Większość formacji skalnych ma swoje nazwy, które pochodzą z okresu pierwszych wycieczek turystycznych. Wspólne wszystkim nazwom jest to, że starają się one odnaleźć w formach skalnych konkretne kształty i wyobrażenia.

Naszą wycieczkę rozpoczynamy niedaleko przystanku kolejowego Teplice nad Metuji Skaly. Tutaj właśnie znajduje się duży parking zaraz przy wejściu do Skalnego Miasta. Jest tutaj też kilka obiektów noclegowych, restauracja, sklepy z pamiątkami.

Tutaj, po zakupie biletów wstępu, przekraczamy bramkę i szeroką wygodną drogą wchodzimy do lasu. Po krótkim spacerze mijamy tablicę informacyjną – mowa jest o Jaskini Tepliciej. Jaskinia niestety nie jest dostępna dla turystów. Z tablicy możemy więc tylko odczytać, że ma 1.065 metrów długości. Powstała w wyniku zasypania dna doliny Skalnego Potoku potężnymi głazami. Odkryto ją stosunkowo niedawno. Ciągle jest badana. Jest to najdłuższy system jaskiniowy tego typu.

Idąc dalej wkrótce widzimy po prawej stronie czeską flagę, zatkniętą na szczycie skał, gdzie kiedyś stał zamek Strmen. Do ruin zamku prowadzą metalowe schody – wszyscy się więc tam wdrapujemy.

Zamek Strmen (Strzemię) jest usytuowany na wysokiej, niedostępnej skale. Nie wiadomo dokładnie jak wyglądał. Zamek został zbudowany na wysokiej skale, w środku głębokiego boru nadgranicznego. Zasadniczą część zamku wybudowano w masywie skalnym. Również i wieżę zamkową tworzył przystosowany i ociosany blok skalny z mnóstwem wcięć do osadzania belkowania, na którym opierały się drewniane krużganki i pomosty. Zamek zbudowali panowie ze Skalicy, którzy dzierżyli także pobliskie zam­ki w Adrszpachu i Vízmburku. Swą nazwę zawdzięcza herbowi rodowemu, który przedstawiał strzemię. Zamek został założony prawdopodobnie w połowie XIII wieku. Wzmiankowany jest w dziele „Majestas Carolina“ Karola IV, w innych źródłach pojawia się tylko wyjątkowo. Około roku 1362 zamek „Strzemię“ był w posiadaniu Tasa z Rýzmburka. Po 1363r. zamek kupił Hynek z Dubé i z Náchodu. Panowie z Dubé są odnotowani jako właściciele jeszcze w roku 1436. Dalsze dzieje zamku są nieznane. Panuje pogląd, że tak jak zamki w Adrszpachu i Skalach, wpadł w ręce Husytów i został zniszczony w okresie wojen husyckich lub później w roku 1447. W spisie zamków, które w tymże roku zostały wykupione i zburzone przez Ślązaków, już się go nie wymienia. Po zamku „Strzemię“ pozostały tylko ociosane ściany skalne z wycięciami na belkowanie oraz resztki schodów.

Na szczycie skały, gdzie znajdował się zamek jest punkt widokowy, z którego roztacza się piękna panorama na cała okolicę – widać Wilczą Dolinę, fragment Teplic nad Metuji, a w oddali kilka pasm górskich,w tym Karkonosze, Góry Kamienne, Wałbrzyskie i Sowie. Podziwiamy widoki. Drzewa w jesiennych barwach pięknie prezentują się w słońcu. Po zrobieniu serii zdjęć kontynuujemy naszą wędrówkę. Wkrótce wokół nas pojawiają się potężne skały, dolina staje się bardziej wcięta. Dochodzimy do tabliczki, która wskazuje na jedną z ciekawszych formacji skalnych, do złudzenia przypominającą Myśliwego na Stanowisku, który siedzi na kamieniu pod wielką sosną. To niesamowite, bo patrząc na nią w pierwszej chwili myślałam, że to naprawdę jakiś człowiek tam siedzi. Dalej mijamy Gąsienicę, a następnie dochodzimy do Skalnej Bramy.

Skalna Brama (Skalni brana) jest ozdobiona tablicą upamiętniającą pobyt Johanna Wolfganga Goet­hego w dniu 30 sierpnia 1790 roku. Na ukośnej ścianie Skalnej Bramy widać po lewej stronie wyciosaną datę „1824“, na pa­miątkę pożaru, który zniszczył las porastający skały i odsłonił nieznane wcześniej Skalne Miasto. Po prawej stronie widnieje data 1755, która świadczy o jeszcze wcześniejszych wizytach w skałach. W tamtych czasach zwiedzanie Skał kończyło się 200 metrów za Skalna Bramą. Paradoksalnie wielki pożar przyczynił się do poznania nowych partii skał.

Miejsce to zostało nazwane Skalną Bramą dlatego, że z jednej strony wąskie przejście ograniczają skały piskowcowego masywu, a z drugiej przedziwnie pochylona Harfa Karkonosza (że jest to Harfa, najlepiej widać po przejściu przez Bramę i spojrzeniu na nią z drugiej strony – warstwy na skale tworzą nawet struny).

Ok 100 metrów dalej napotykamy się na bardzo sympatyczną formację skalną: Głowę Konia. Nikt z nas nie ma wątpliwości co ta skała przedstawia i każdy z nas robi sobie zdjęcie z sympatycznym koniem.

Gdy dochodzimy do niewielkiego placyku zwanego Skalnym Rynkiem naszym oczom ukazują się skalne wieże. Najbardziej charakterystyczną z wież jest Wieża Strażnicza (Hlaska). Piękna ściana, która może być marzeniem każdego wspinacza. Pierwszego wejścia na nią dokonano 5 lipca 1956 roku. Droga wspinaczkowa prowadzi szeroką szczeliną przecinającą dolną ścianę tuż nad chatą. Drogę tą sklasyfikowano w skali VIIIb, a wytyczyli ją Oldřich Kopal i Karel Cerman z przyjaciółmi.

Tutaj, przy Skalnym Rynku zaczyna się właściwe Skalne Miasto. Wchodzimy po schodach na Rozdroże pod Sybirem. Tutaj szlak niebieski się rozwidla. Idziemy jego lewą odnogą w kierunku Starych Schodów Zamkowych.

Idziemy idziemy i wszystko dookoła fotografujemy. Ja już tracę rozeznanie gdzie jaka formacja skalna się znajduje. Jest ich tutaj tak wiele. Właściwie cały czas trzeba się rozglądać i wypatrywać tego co akurat wskazuje strzałka z informacją. Szybko dochodzę do wniosku, że nie muszę identyfikować każdej nazwanej skały. Że ważniejsze jest pop prostu cieszyć się widokami dookoła. Tym bardziej że trasa sama w sobie jest ciekawa. Miejscami prowadzi drewnianymi mostkami, równolegle do potoku.

Dochodzimy do Skalnej Korony – symbolu Teplickiego Skalnego Miasta. Potężna 50-metrowa wieża skalna, w górnej części jakby rozczapierzona, została zdobyta jako jedna z pierwszych w tym rejonie. Pierwszego wejścia na Skalną Koronę (klasyfikacja VIIc) dokonali w dniu 7 czerwca 1927 roku niemieccy wspinacze: Rudolf Kaden wraz z Fritzem Wiessnerem, znanym ze wspaniałych wejść w Alpach i innych górach. Droga wspinaczkowa na Skalną Koronę rozpoczyna się szczeliną bezpośrednio ze szlaku turystycznego.

Szlak prowadzi dalej na wprost między malowniczymi skałami. Wchodzimy w imponującą szczelinę skalną – do Świątyni. Świątynia zachwyca swym ogromem. w XIX wiecznych przewodnikach można znaleźć pełne patosu opisy porównujące ją do potężnych katedr. Masyw Świątynnych Ścian osiąga wysokość siedemdziesięciu metrów.Wychodząc z tej tajemniczej przestrzeni przechodzimy przez interesującą bramkę.

Wkrótce oglądamy: Falę Morską Tsunami, Śledzika, Głowę Starego Indianina, Odyńca i Psa. Wchodzimy do Amfiteatru Rzymskiego i wchodzimy do Doliny Anny. Przed nami wznoszą się potężne wieże skalne. Zauważamy Niedźwiedzia Polarnego oraz Rękę Trzymającą Loda (ha, ha). Po drodze mijamy, wiele wiele innych formacji, których już nawet nie chce nam się wypatrywać. Aż w końcu dochodzimy do bardzo ciekawego miejsca zwanego: Sybir.

Sybir to długa na 260 metrów rozpadlina skalna, częściowo sztucznie rozkuta, w której do późnej wiosny zapada śnieg. Po przejściu przez Sybir wychodzimy na Skalny Rynek – miejsce, w którym rozpoczęliśmy nasz okrężny szlak.

Kontynuując naszą wędrówkę w kierunku Aderszpaskiego Skalnego Miasta cofamy się przez Sybir do rozdroża szlaków za Wykałaczką Karkonosza i daje idziemy zielonym szlakiem.

Czeskie skalne miasta (Skały Teplickie i Skały Adrszpaskie) są położone na terenie Gór Stołowych. Po polskiej stronie tego masywu górskiego znajdują się również liczne atrakcje, m.in. Szczeliniec Wielki, Błędne Skały czy Skalne Grzyby.

Informacje Praktyczne:

– dojazd samochodem: dojazd do Strzemieńskie Podgrodzie – część miasta Teplice nad Metują; tu znajduje się duży parking, a nieopodal przystanek autobusowy ” Teplice nad Metuji”

– dojazd koleją: wysiadamy na stacji ” Teplice nad Metuji- skaly” (linia kolejowa 047 Teplice nad Metują – Trutnov); ze stacji kolejowej jest kilkaset metrów do szlaku niebieskiego prowadzącego do Skalnego Miasta

– wstęp do Skalnego Miasta: codziennie w okresie od kwietnia do listopada od godz. 8:0 do godz. 18:00

– długość trasy: 5,9 kilometra, czas przejścia ok. 2-3 godziny

– bilet wstępu: dorośli – 70 Kč (lub 14 PLN – w kasie można płacić złotówkami), dzieci do lat 15 – 35 Kč; pies na smyczy i w kagańcu – 15 Kč

26 października 2013r.